„JA-ja”

Jak samotne wyspy na morzu JA,

bez końca od zawsze są wciąż jakieś ja.

Czy to myśli się kłębią tworząc to ja?

ja Marcin, ja Marcin, to właśnie ja

A myśli skąd biorą się – co tworzą ja?

Czy nad ja jest coś innego niż JA?

Czy tak to być może, że są częścią JA?

To by znaczyło, że ja też jest JA

Kiedy powstała myśl – jestem? Dlaczego?

Czy ona z nich wszystkich jest tą pierwszą?

Dlaczego, czemu tak się zdarzyło,

że jestem, sam jestem i ja się stworzyło?

Idź dalej i dalej coś do mnie wciąż woła

Wciąż głębiej i głębiej idź tam do środka.

Tam gdzie to pierwsze jestem zalęgło,

gdzie wokół czego myśli się kłębią

I ja spotka JA

i się wydarzy,

to czego ja nie zrozumie

i nigdy nie zobaczy

Podobne

„Oczekiwanie”

Czy kiedykolwiek chmury znikną? Kiedy na nowo się rozpromieni? Czy ten szary, bez wyrazu świat ponury gdzie smutek jest moim jedynym kolegą, jednak zalęgnie we

„Sekret”

Marzenie moje? Widzieć inaczej Ujrzeć świat piękny, dobry i miły. Swe życie przeżyć bez zmartwień, bez pragnień. W blasku miłości, szczęściu, radości Na razie

„Królestwo”

Czy, tutaj gdzie jestem jest niebo czy piekło? Co moje oczy na co dzień widzą? Czy to, co stworzyłeś jest dobre i wieczne? Skąd

„Przed snem”

Leżę w łóżku gotowy zasnąć Kolejny raz zmagam się z dniem, który za mną Lecz wiem, że sen nie przyjdzie, jeszcze nie teraz Póki coś

Listy

Przebudzenie

Tytuł roboczy

Wiersze

Nie możesz używać umysłu poszukując umysłu, [używać] buddy poszukując buddy ani Dharmy poszukując Dharmy

Podstawową doktryną Dharmy jest fakt, że nie ma żadnych Dharm, jednak doktryna nie-Dharmy jest sama w sobie Dharmą; teraz, kiedy doktryna nie-Dharmy została przekazana, jak doktryna Dharmy mogłaby być Dharmą?

Doskonałość jest głębokim morzem mądrości; samsara jest niczym wirujący chaos

Kiedy nie poszukuje się buddy, nie ma żadnego buddy, którego można by znaleźć! Kiedy nie poszukuje się Dharmy, nie ma żadnej Dharmy, którą można by znaleźć! Kiedy nie poszukuje się sanghi, nie ma żadnej sanghi, którą można by znaleźć!

Nigdy nic nie istniało; Do czego mógłby więc przylgnąć skalań kurz? Jeśli potrafisz osiągnąć serce tych słów, Po cóż mówić o transcendentnej szczęśliwości?

Dopóki twoje myśli nie zaprzestaną rozwidlania się na wszystkie strony, dopóki nie porzucisz wszystkich myśli o poszukiwaniu czegokolwiek, dopóki twój umysł nie stanie się nieruchomy jak drewno lub kamień, dopóty nie będziesz na właściwej drodze ku Bramie

Kiedy powstają myśli, powstają wszystkie rzeczy. Kiedy myśli znikają, wtedy również znikają wszystkie rzeczy

Sprawa polega na tym: myśląc o czymś stwarzasz jakąś istotę, a myśląc o niczym stwarzasz inną istotę. Niech takie błędne myślenie zupełnie zaniknie, a wtedy nie zostanie już nic, czego mógłbyś poszukiwać!