Znowu padło to magiczne pytanie, na które tak trudno mi odpowiedzieć: Czy jestem szczęśliwy? Aarrrghhh! Nie lubię tego pytania, bo trudno jest mi na nie odpowiedzieć. Powinno to być chyba najłatwiejsze pytanie na świecie, bo przecież już dawno powinienem był się zorientować. A może tak trudno
Pisanie poprzedniego listu wywołał we mnie sporo emocji. Długo się zastanawiałem czy go zostawić, czy może jednak usnąć. Po czasie trochę go zmodyfikowałem aby nie był aż tak ostry i wulgarny i zostawiłem. Przynajmniej na razie. Tylko czemu chciałem go usunąć? Co w nim tak bardzo
Wczoraj usłyszałem ponownie słowo odpowiedzialność. Pewna osoba wypowiadała się w programie na temat odpowiedzialności za swój rozwój osobisty. Chyba na ten temat, bo tak naprawdę usłyszałem tylko trzy zdania, umieściłem je w kontekście danego programu i na tej podstawie wysnułem taki wniosek. I czy naprawdę ważne
Dzisiaj znowu będę pisał o lęku i strachu. Nic dziwnego skoro to właśnie strach jest motorem napędowym mojego dotychczasowego życia. Przypomniałem sobie o tym wczoraj, kiedy tak po prostu zrobiłem coś głupiego. Coś czego już dawno nie robiłem i w sumie zapomniałem, że jeszcze taki jestem.
Cały czas mam w sobie złość na siebie, że nie umiem cieszyć się tym co mam. Cały czas pragnę czegoś nowego i wiecznie jestem niezadowolony. Niby wszystko jest ok ale zawsze mogłoby być lepiej. Czasami obserwuję z zewnątrz to co mam, oceniam to po swojemu i
Jak szukać w sobie czegoś co wydaje mi się, że we mnie nie jest? Po prostu robię to tak, jak umiem. Może i jest jakaś specjalna metoda na to ale u mnie często się zmienia. Kiedy myślę, że już ją znalazłem, okazuje się, że następnym razem
admin@listyzserca.pl