Czasami budzę się i jestem po prostu szczęśliwy. Nawet nie zdaję sobie z tego sprawy, póki nie zacznę mówić. Nagle z moich ust wydobywają się miłe, zabawne słowa. Pojawia się uśmiech i każdy wokół zaczyna dobrze dzień. Ten stan nie jest związany z niczym szczególnym. Po prostu się pojawia. W sumie to długo pragnąłem go osiągnąć. Marzyło mi się takie
Jak tylko coś już ogarniam, do czegoś się przyzwyczaję i nastaje odrobina spokoju, one znowu się pojawiają. Zmiany. Raz za razem jestem wystawiany na sytuacje, w których nie chciałbym się znaleźć. Moje całe ciało manifestuje mój stosunek do tego co nowe. Blokada i opór. Walczę ze zmianami tak długo jak to jest możliwe, aż w końcu nasilający się ból doprowadza
Jedną z trudniejszych rzeczy jaką doświadczam w trakcie rozwoju jest uświadamianie sobie jaki byłem kiedyś. To wszystko co robiłem, jak traktowałem innych i siebie. Patrzenie na to z pozycji dzisiejszego ja jest trudne do akceptacji. Czy ten jutrzejszy ja będzie patrzył na tego dzisiejszego w taki sam sposób jak dotychczas? Będę widział w sobie to wszystko co robiłem źle, nie
Sport. Znowu wracam do tego tematu, który nigdy, przenigdy się nie kończy. Nie pamiętam już ile razy z niego rezygnowałem, a potem wracałem. Nie umiem tego ogarnąć, nie wiem co z tym mam zrobić. Uprawianie sportu jest, było dla mnie ucieczką, pragnieniem, obsesją, jedynym wyjściem z każdej trudnej sytuacji. Włożyłem w niego tak dużo i czuję, że tak bardzo mnie
Ponownie obudziłem się wleczony do Źródełka. Tym razem nie chciałem tam iść, wolałem pozostać taki jak się czułem. Bezsilny i apatyczny. Nawet nie muszę sam się przemieszczać, tylko ktoś mnie wlecze. Nic nie muszę robić. Pewnie zaraz mnie nakarmią i zaniosą tam gdzie chcą. Super uczucie, nic nie robić. Po wrzuceniu do Źródła odżyłem. To jest dopiero cudowne uczucie. Jak
Nie umiem, nie lubię, nie chcę się dzielić. Robię to tylko dlatego bo tak wypada, bo tak należy, po to by mnie nikt źle nie oceniał. I nawet wtedy robię to, bo mam nadmiar. Nie cierpię dawać jak sam mam za mało, a o tym czy mam wystarczająco decyduję tylko ja. Pewnie dlatego zawsze chcę mieć najwięcej, najnowszych, najlepszych, najbardziej
Dzisiaj myślami wróciłem do dzieciństwa. Do tych wszystkich przykrych sytuacji, których doświadczyłem jak byłem mały, a które jeszcze są w mojej pamięci. Jako dziecko mało ogarniałem świata. Nie rozumiałem aluzji, szyderstw, wyśmiewania, oszukiwania. Za każdym razem ktoś musiał mi tłumaczyć o co chodzi.. Z wielu rówieśniczych sytuacji byłem w naturalny sposób wykluczany, bo po prostu nie pasowałem do nich. Z
Obudziłem się, kiedy byłem wleczony do Źródełka. Byłem jednym z tysięcy, którzy tak jak ja nie mogli chodzić. Byliśmy wyczerpani. Po tym całym przeżyciu jedno było pocieszające. Nie byłem sam. Jestem jednym z wielu. Ta myśl dawała mi ukojenie. Mimo całego zmęczenia wstąpiła we mnie odrobina radości. Nie wiem jak długo czekałem na to, aż wrzucą mnie do Źródełka. Było
Odkąd pamiętam boję się ciemności. Boję się tego co może się tam czaić. Już od dziecka nie mogłem spać i patrzyłem za okno oczekując, że zaraz coś się tam pojawi. Po tych wszystkich latach niewiele się zmieniło. Budzę się w nocy i ogarnia mnie panika. Skąd ona się bierze? Czasami czuję ogromne zagęszczenie w pokoju i wydaje mi się że
admin@listyzserca.pl