Zatrzymaliśmy się przed bramą. I co teraz? Jakieś nowe wspaniałe pomysły, czy po prostu poczekamy, aż ktoś ją otworzy? Chciałem się schować, ukryć się więc ruszyłem w bok, ale Mnich wyciągnął rękę i mnie zatrzymał. Nawet na mnie nie spojrzał, po prostu wiedział co chciałem zrobić. Jak ty to robisz? Chyba ma oczy dookoła głowy. Podeszliśmy bliżej. Mnich cały czas
Pisanie poprzedniego listu wywołał we mnie sporo emocji. Długo się zastanawiałem czy go zostawić, czy może jednak usnąć. Po czasie trochę go zmodyfikowałem aby nie był aż tak ostry i wulgarny i zostawiłem. Przynajmniej na razie. Tylko czemu chciałem go usunąć? Co w nim tak bardzo mi nie podeszło? W momencie pisania tego listu oglądalność strony wynosi zero. Chyba tylko
Wczoraj usłyszałem ponownie słowo odpowiedzialność. Pewna osoba wypowiadała się w programie na temat odpowiedzialności za swój rozwój osobisty. Chyba na ten temat, bo tak naprawdę usłyszałem tylko trzy zdania, umieściłem je w kontekście danego programu i na tej podstawie wysnułem taki wniosek. I czy naprawdę ważne jest dla mnie o czym był ten program? Nie. Dlaczego nie, skoro powinno wysłuchać
Nie wiedziałem co robić. Zaufać mu? Przecież nic dla mnie zrobił? Czemu miałbym mu zaufać? W sumie pokazał mi co się dzieje koło fontanny, powiedział o mnie prawdę. Ale czy na pewno? Skąd mam wiedzieć, że to co widziałem jest prawdą? Może po prostu mnie zmanipulował? Skąd mogę wiedzieć co jest prawdą, a co nie, skoro nic nie pamiętam. W
Dzisiaj znowu będę pisał o lęku i strachu. Nic dziwnego skoro to właśnie strach jest motorem napędowym mojego dotychczasowego życia. Przypomniałem sobie o tym wczoraj, kiedy tak po prostu zrobiłem coś głupiego. Coś czego już dawno nie robiłem i w sumie zapomniałem, że jeszcze taki jestem. Błaha sytuacja, która następnie wywołała we falę negatywnych myśli. Zacząłem bać się konsekwencji. Zacząłem
Cały czas mam w sobie złość na siebie, że nie umiem cieszyć się tym co mam. Cały czas pragnę czegoś nowego i wiecznie jestem niezadowolony. Niby wszystko jest ok ale zawsze mogłoby być lepiej. Czasami obserwuję z zewnątrz to co mam, oceniam to po swojemu i wkurzam się na siebie, bo czego więcej można chcieć? Złoszczę się bo się boję.
Jak szukać w sobie czegoś co wydaje mi się, że we mnie nie jest? Po prostu robię to tak, jak umiem. Może i jest jakaś specjalna metoda na to ale u mnie często się zmienia. Kiedy myślę, że już ją znalazłem, okazuje się, że następnym razem nie działa i trzeba szukać czegoś innego. Nieustające, nowe szukanie. Tak jakby moje życie
Temat ojcostwa ciąg dalszy. Ostatnie wydarzenia, których byłem świadkiem nieustannie skłaniają mnie do analizowania tego tematu. Po pierwsze ból zęba. Czemu akurat ząb? Nie wiem czy wiecie co to jest totalna biologia? Ja rozumiem to tak, że analizując ból lub uraz lub cokolwiek co się dzieje z moim ciałem mogę znaleźć te myśli, które wywierają na mnie wpływ. Czy działa
Jak samotne wyspy na morzu JA, bez końca od zawsze są wciąż jakieś ja. Czy to myśli się kłębią tworząc to ja? ja Marcin, ja Marcin, to właśnie ja A myśli skąd biorą się – co tworzą ja? Czy nad ja jest coś innego niż JA? Czy tak to być może, że są częścią JA? To by znaczyło, że
admin@listyzserca.pl