– Co tam naprawdę się dzieje? – zapytałem z rezygnacją – Jak już powiedziałem wykorzystują was dla energii. – Ale jak to jest możliwe? Przecież tak naprawdę ja tam nic nie robiłem. – Nie musiałeś – odparł Mnich – Ty po prostu jesteś energią. Wszyscy jesteśmy energią. Wszystko jest energią Nawet nie miałem sił spierać się z Mnichem. Podniosłem się
Ostatnio przydarzyło się mojemu synowi coś, co przydarzyło mi się wiele lat temu. Nie chodzi o nic poważnego. Po prostu czasami jakieś zdarzenia zapadają głęboko w pamięć. Często jak wracałem do tego zdarzenia to obwiniałem innych za to jak się czułem. Uważałem, że ich reakcja na zdarzenie i konsekwencje jakie poniosłem, były powodem tego, jak ta sytuacja wpłynęła na moje
– Pokaż mi – wycedziłem przez zaciśnięte żeby. Mówiąc to nie miałem niczego szczególnego na myśli. Po prostu znowu było to pierwsze słowo, które przyszło mi do głowy. – Podejdź do okna – rzekł Mnich. Odwróciłem się i zobaczyłem jak Mnich stoi już przy oknie. Powoli podszedłem i wyjrzałem na zewnątrz. Widok był taki sam jak z mojego pokoju. Jak
– Gdzie się podziała twoja złość? – pytał Mnich – Nie wiem. Zniknęła – rzeczywiście nie czułem już złości. Czułem za to zmęczenie. Tak jakby wyparowała ze mnie cała siła. Wszystkie mięśnie, nawet te najmniejsze nagle oklapły. Uczucie jakby zeszło ze mnie powietrze. – Dlaczego jestem taki zmęczony? – To przez emocje. One powoduje, że zużycie twojej energii gwałtownie wzrasta.
Z powodu choroby miałem pisać na ich temat ale zorientowałem się, że tak naprawdę nic o nich nie wiem. Nawet tak podstawowej rzeczy jak jej przyczyna. I nawet skupiając się tylko na infekcjach, nie chodzi mi o bakterie ani o wirusy tylko o coś jeszcze, co powoduje, że akurat w danym momencie zachorowałem. Przecież codziennie przebywam wśród różnego rodzaju wirusów
Wściekłość i gniew. Kolejne dwa uczucia, które mną owładnęły z taką siłą, że nie mogłem spać. Skąd one się biorą? Wydaje się, że są efektem zdarzeń, które miały wcześniej miejsce. Ale czy tak naprawdę jest? Przecież czasami na tą samą sytuację reaguje nie gniewem, a spokojem. Więc skoro to nie sytuacja odpowiada za uczucia, to co? Może to, jak na
Obudziłem się z poczuciem, czegoś niedokończonego. Odczucie to pojawiło się pierwszy raz. Po śnie zawsze byłem wypoczęty i taki spełniony. Zawsze towarzyszyło mi przekonanie dobrze wykonanej pracy i zasłużonego odpoczynku. Ale nie dzisiaj. Dzisiaj pojawiło się nowe niepokojące uczucie. Standardowo musiałem chwilę poczekać zanim ciało zaczęło działać. Otworzyłem drzwi i udałem się na dół. Już miałem wyjść z budynku, kiedy
Mam w życiu takie momenty zwątpienia i rozpaczy, w których nie mam ochoty nic więcej robić. Następują po tym jak coś mi się nie uda. Jak wydaje mi się, że coś mi się nie udało. Wtedy wszystko wydaję się być bezsensu. Jakiekolwiek działania wydają się nieistotne, pozbawione celu. Te wszystkie oczekiwania oraz lęki związane z tym czymś, rozpieprzają się o
Kolejny pierwszy raz. Ile to już razy zaczynałem coś nowego, coś pisać, coś tworzyć. Za każdym razem przerywam w trakcie, a następnie próbuje od nowa. Już długo nie umieszczałem tutaj żadnych listów. Czemu? Nie wiem. Nie ma na to odpowiedzi. Teraz przybierze to formę „porannych stron” lub „autolizy” w zależności kto jak to woli nazywać. Będzie to po prostu tekst,
admin@listyzserca.pl